İLK KEZ BU EVDE AĞLADIM.....

 Merhabalar.....
35 yıl önce bugün anneannem ve dedemin,önünde kocaman bir
  dut ağacı olan evlerinde doğmuşum...  
Çok zor ve uzun bir doğum olmuş.İçerde kadınlar sorunsuz bir doğum için uğraşırken,o zaman 7 yaşında olan abim bakkalın üzerindeki balkondan perdeleri kapalı cama bakıp beni görmek için zıplayıp durmuş. 
Öyle böyle dünyaya gelmişim işte.Hatta o günün üzerine tam 35 kat çıkmışım.
Nasıl yaşadığıma gelince;acılar içinde geçmedi çocukluğum.Ama herşey güllük gülistanlık ta değildi.
Adım hep başarılılar listesinde geçerdi ,yine de hayatta tökezlediğim çok zaman oldu.
Bir dönem çok korkusuz yaşadım.Hızdan,maceradan,hastalıktan,ölümden korkmadan.Şu an en ödlek dönemlerimi yaşıyorum .
Bazen çok hırslı oldum,bazen de bir o kadar boşverdim.
Herşey toz pembe gibiyken  birden ortalığın toz duman olduğunu gördüm.
Kısacası insanım,insan gibi yaşadım.
Yaşamımda, bu uzun yolda karşıma çıkan bu duyguların kimisiyle omuz omuza çarpıştık,kimisiyle birbirimize dokunmadan geçtik,kimisiyle hiç karşılaşmadık bile,
kimisi de eteğime takıldı nereye gitsem peşimde....  
Duygularım ve ben mutluyum.
Eeee bu durumda İYİ Kİ DOĞMUŞUM :))