Uçağa binme fikri çoğu insanın kabusudur.
O kadar ki uçağa binemediği için
yurtdışında çalışmaya başlayan nişanlısının yanına gidemeyen
ve evlenmek için iki senedir bekleyen bir arkadaşım var.
Ben ilk kez uçağa binerken de indiğimde de
bir korku duymadım.
Bana sorarsanız zamanın birinde geçirdiğim bir kaza sonrası
üzerime yapışıp kalan bir araba fobisi vardır ki anlatılmaz.
Yolcu koltuğunda sürekli gaz, fren modunda gidiyor olmak
İlk uçak yolculuğumda kalkıştan sonra
beynimin içine hava dolmuş hissine kapılmak dışında
inerken de bir problem yaşamadım.
Tekerlekler yere değdiğinde uçaktan kopan alkışı duyunca
bir şey mi kaçırdım diye düşünmüştüm.
Oysa adettenmiş.
Garip, korku duyanlara
' bu sefer de düşmeden geldik '
duygusu yaratan bir tepki.
Örneğin otobüsle yolculuk yaptığımızda niye alkışlamıyoruz ki ?
Nasıl bilinçaltına işlemişse bu korku.
Tabii bir keresinde küüüüt diye yere inince
'yerimden olmaz kokpite gidip alkışlamalıyım pilotu'
diye düşünmüştüm.
İyi sağ salim gelmişiz.
Neyse efendim fobik bir insan olarak
buradan ahkam kesip tavsiyeler sıralamak benim haddim değil.
Böyle konularda psikolojik yardım almak,
uçuşun güzel taraflarını düşünmek,
kolaylıklarını korkumuzun yenmek için
telkin edici görmek faydalı olabilir belki.
Ben size oğlumun ilk uçuşunda
korkusunu nasıl yendiğimi anlatayım.
Uçak biraz sarsılır gibi olduğunda
Ata'nın yüzü değişti.
Ben de aynen şunu söyledim.
"Hostese bak , nasıl rahat oturuyor.
Bir aksilik olsa öyle sakin durabilir mi?"
O iki saat boyunca Ata'nın gözleri hostesin üzerinde uçtuk.
Şu an Ata tam bir uçuşsever.
SEVGİYLE VE KORKUSUZ KALIN.
İyi sağ salim gelmişiz.
Neyse efendim fobik bir insan olarak
buradan ahkam kesip tavsiyeler sıralamak benim haddim değil.
Böyle konularda psikolojik yardım almak,
uçuşun güzel taraflarını düşünmek,
kolaylıklarını korkumuzun yenmek için
telkin edici görmek faydalı olabilir belki.
Ben size oğlumun ilk uçuşunda
korkusunu nasıl yendiğimi anlatayım.
Uçak biraz sarsılır gibi olduğunda
Ata'nın yüzü değişti.
Ben de aynen şunu söyledim.
"Hostese bak , nasıl rahat oturuyor.
Bir aksilik olsa öyle sakin durabilir mi?"
O iki saat boyunca Ata'nın gözleri hostesin üzerinde uçtuk.
Şu an Ata tam bir uçuşsever.
SEVGİYLE VE KORKUSUZ KALIN.
ah sorma nasıl bir korkudur bu bilmem. hala atlatamadım, yolculuk sırasında diken üzerindeyiz. hosteslerin ortada dolaşması beni de sakinleştiriyor. ama demirden bir odanın şu an uçtuğunu düşününce ter içinde kalıyorum
YanıtlaSilŞükürler olsun korkmam ben uçaktan ama böcekten çok korkarım:)
YanıtlaSilDerya benim gemi fobim var,köprüden geçerken yanımdakinin elini sıkarım(köprü fobimden)sonraaa biri yüksekten bakınca ben bayguınluk geçiriyorum :) En enteresan fobiklerdenim asdf
YanıtlaSil