Uzun bir aradan sonra yeniden merhaba...
Ne çok özlemişim yazmayı.Sosyal medyada anlık olarak birbirimizi takip edebiliyor olsak ta blog yazmak ve okumak ayrı bir keyif.
Ata bu yıl liseye başladı.O yüzden öncesi teog hazırlığı ile geçti.Güzel bir sonuçla emeğinin karşılığını aldı.
Sonra onca stresin güzel bir tatille atılması üzerine planlar yapılan yaz mevsimi geldi.
Geldi ama hepimiz için ömrümüzün en zor,en sıcak,en uzun yazı oldu.
Ankara'nın göbeğinde dehşet verici bir şekilde tüm bombalamaları,uçakların korkunç seslerini duyarak,eve ulaşmaya çalışan oğlum ve eşimin gelmesini bekleyerek geçen bir gece.Emniyet Müdürlüğü'ndeki patlamadan saniyelerle kurtulmalarının şok ediciliğini yaşadığım ve yine de bir araya gelemediğimiz o gece.
Tarih olarak yaşanıp biten ama travması,korkudan üç gün doğru dürüst konuşmayan oğlumun içime işleyen hüznü asla içimde sonlanmayacak bir gece.
Aslında yazıp dökseydim içimi iyi gelirdi belki.Ama yazamadım.
Yukarıdaki fotoğraf yaz sonu bir kaç günlük İstanbul gezimizden.Ada Vapuru hatırası.
Hafta içi önce Heybeliada'ya sonra Büyükada'ya yaptığımız yolculuk.
Heybeliada'nın sakinliğine karşın Büyükada'da yoğun bir Arap turist istilası yüzünden adım atamayıp bir dondurma molasıyla geçiştirdiğimiz gezi.
Ankara'nın insanın yüzünü ısıran ayazlı günleri başlamışken yine de özlenilesi bir hatıra şüphesiz.
Hele vapur,hele martılar.Harika videolarım var.Bilgisayar başına oturup montajını yapar yapmaz haber vereceğim.
Buradasınız değil mi?Özledim dedim ya yazdıkça yazdım.
Yakında yeni postlarda görüşmek üzere.
SEVGİYLE VE SEVDİKLERİNİZLE KALIN.
geçmiş olsun geçtiğimiz yaz için. adalar da güzel tabii arap dolsa da :) sevindim ki geldiğineeee :)
YanıtlaSil